Sommige critici, met name (maar niet enkel) afkomstig vanuit enkele bedrijven werkzaam in Burma, ageren al jaren dat “sancties” tegen Burma niet werken en de verkeerde mensen treft. Er bestaan nogal wat misverstanden over “sancties.” Anno begin 2006 heeft enkel de VS, daadwerkelijke, substantiële, economische sancties tegen Burma ingesteld. De EU heeft wel bijvoorbeeld een aantal specifiek tegen het Burmese regime gerichte strafmaatregelen lopen, zoals een bevriezing van banktegoeden en een visumverbod voor junta-leden en een wapenembargo. Na het bloedige geweld tegen aanhangers van oppositieleidster en Nobelprijswinnaar voor de vrede Aung San Suu Kyi in mei 2003 heeft de EU deze sancties aangescherpt door middel van een uitbreiding van de lijst van junta-aanhangers die niet meer in aanmerking komen voor een visum om naar een EU lidstaat te mogen reizen. Per oktober 2004 heeft de EU –zeer voorzichtige- economische sancties ingesteld (het is bedrijven uit EU-landen verboden om in een aantal Burmese (staats-)bedrijven te investeren. In praktijk gaat de handel tussen EU en Burma gewoon door (bijvoorbeeld teak, edelstenen etc). Ook blijft de grootste Europese investeerder in Burma, de Franse oliemaatschappij Total, ongehinderd economisch actief in Burma.
De VS heeft, na de acute verslechtering van de situatie in Burma in mei 2003, wel grootschalige economische sancties tegen Burma ingesteld. Het Burmese regime heeft hier woedend op gereageerd, in tegenstelling tot de Burmese oppositie, die zeer verheugd was.
Critici suggereren dat de aangescherpte “sancties” de arme bevolking zwaarder treffen dan de machthebbers en dat hij daarom geen voorstander is van sancties tegen Burma. Men negeert hierbij echter een aantal relevante aspecten:
Read more on Burma Centrum Nederland
Afgelopen week vonden er steunprotesten voor de monniken plaats in Den Haag, Amsterdam en Breda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten