Met het zenden van twee extra pelotons Nederlandse troepen naar de Afghaanse provincie Uruzgan, lijkt de Nederlandse regering voor een deel te buigen voor druk vanuit de Verenigde Staten en met name de NATO om vooral mee te blijven doen aan de ISAF-missie in Afghanistan. Het transatlantische bondgenootschap is al enige tijd naarstig op zoek naar versterkingen, maar met 2007 als het meest bloedige jaar sinds de Amerikaanse invasie van 2001, staan niet-participerende lidstaten niet bepaald in de rij om een aandeel te leveren. Maar Nederland dus nog wel. En dat terwijl de oorlog door verschillende partijen allang voor verloren is verklaard: militair onwinbaar en ondertussen uitgegroeid tot een van de grootste humanitaire rampen van dit moment. De enige echte oplossing voor het conflict lijkt een vrede met de opstandelingen en de Taliban. Na ruggespraak met zijn broodheren in Washington blijkt de Afghaanse stadhouder Karzai inderdaad toestemming te hebben gekregen om de Taliban weer een politieke rol te geven in het land. En de Amerikanen hebben haast. Niet omdat de “opbouwmissie“ een compleet fiasco is geworden; er moet juist gebouwd worden. Alleen geen scholen of ziekenhuizen. Olie-en gaspijpleidingen om precies te zijn.
Full story on Zapruder.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten